Zespół jelita drażliwego (IBS) to jedna z najczęstszych chorób układu pokarmowego. Cierpi na nie prawie co trzeci Polak. Zaburzenie pracy jelit wymaga leczenia oraz stosowania odpowiedniej diety.
Co to jest zespół jelita drażliwego?
To choroba układu pokarmowego polegająca na dotkliwym bólu brzuchu, wzdęciach oraz zmianach rytmu wypróżnień. Choroba nie stanowi zagrożenia życia, nie mniej jednak w znacznym stopniu wpływa na życie osób na nią cierpiących. Leczenie polega na obszernej edukacji pacjenta, przyjmowaniu leków łagodzących objawy oraz na psychoterapii.
Objawami zaburzeń układu pokarmowego są bóle brzucha - najczęściej w podbrzuszu, gromadzenie się gazów oraz wzdęcia, wzmożone kurczenie się jelit. Występuje nieregularne wypróżnianie się, zmiana konsystencji stolca, naprzemienne biegunki i zaparcia. Wypróżnianie się najczęściej łagodzi bóle brzucha. Ponadto zaburzeniom mogą towarzyszyć nudności, częste oddawanie moczu oraz depresja.
Utrudnione rozpoznanie choroby wynika z występowania wielu objawów jednocześnie. Aby zdiagnozować IBS, należy wykluczyć inne choroby. W tym celu przeprowadzane są badania w celu eliminacji zapalenia, zakażenia, czy nietolerancji na składniki pokarmowe.
Dieta przy zespole jelita drażliwego
Optymalna dieta jest kluczowym elementem leczenia zespołu jelita drażliwego, prawidłowe odżywianie się, może pomóc zneutralizować objawy. Należy stosować kilka ogólnych zasad dotyczących spożywania posiłków. Nie należy się przejadać, posiłki powinny być spożywane w mniejszych porcjach, za to częściej. Istotne jest dokładne przeżuwanie pokarmu oraz dodawanie ziół, czy przypraw mających zbawienny wpływ na trawienie.
Dieta FODMAP (zalecana w zespole jelita drażliwego) polega na ograniczeniu bądź wyeliminowaniu jedzenia węglowodanów łatwo fermentujących, które przyśpieszają motorykę jelit. Dotyczy to m.in. fruktozy, laktozy, fruktanów, sorbitolu, ksylitolu. W pierwszym etapie diety (6-8 tygodni) eliminuje się produkty takie jak np.: mleko, twaróg, cebulę, kalafior, syrop glukozowo-fruktozowy, pszenicę. Podczas drugiego etapu diety włączamy wcześniej wykluczone produkty, obserwując występujące dolegliwości. Istotą diety jest stała obserwacja reakcji organizmu na dany typ pokarmu. W tym celu warto prowadzić dzienniczek żywieniowy.
Inne z tej kategorii:
